درمان ها

درمان ها یک مجله خبری است

درمان ها

درمان ها یک مجله خبری است

۲ مطلب در بهمن ۱۳۹۷ ثبت شده است

بیماری مزمن کرون از دسته بیماری های التهابی روده به شمار می رود، که موجب التهاب سطح روده شده و در موارد پیشرفته تر می تواند لایه های عمیق از روده را نیز درگیر نماید. علت دقیقی برای بروز این بیماری شناسایی نشده است. این عارضه ممکن است در هر سنی شروع شود اما سن شایع بروز این بیماری بین سنین ۱۰ الی ۳۰ سال است. کرون روده می تواند هر قسمتی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را درگیر نماید.

نشانه ها و علائم

بیماری کرون روده قسمت عمده ای از دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار میدهد از همین روی علائم این بیماری طیف گسترده ای را پوشش میدهد. بیماری کرون روده از دسته بیماری های مزمن به شمار می رود از همین روی علائم آن در ابتدا خفیف و با گذر زمان شدت می یابد. از علائم این بیماری می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

  • اسهال مزمن و مداوم
  • افزایش دمای بدن و تب
  • کم خونی به علت خونریزی از روده (معمولاً این کم خونی از همولیتیک خود ایمن روی است که در طی این بیماری آنتی بادی های بدن به گلبول های قرمز حمله می کنند.)
  • خارش پوست بدن
  • ورم مفاصل
  • التهاب و بیماری های چشم
  • زخم و آسیب به سطح دهان
  • خستگی مزمن
  • راش ( دانه هایی مانند جوش که نوعی از بثورات پوستی به شمار می رود.)
  • اریتم گرهی (تشکیل گره هایی قرمز رنگ بر روی ساق پا می باشد.)
  • تنگی یا انسداد روده ( در این حالت جریان پیشرونده محتویات روده متوقف می شود. این حالت خطرناک است و حتی ممکن است به مرگ بیانجامد.)
  • درد شکم
  • نفخ
  • خون در مدفوع، یا خونریزی به هنگام دفع مدفوع
  • کاهش وزن به سبب بی اشتهایی
  • دفع ناقص مدفوع، افزایش تعداد اجابت مزاج ها و بی‌اختیاری در مدفوع
  • آبسه، فیستول مقعد
  • آرتریت (التهاب مفاصل)
  • ضایعات پوستی

علل بروز

تاکنون علت دقیقی برای بروز کرون روده تعیین نشده است. اما گفته می شود، برخی از عوامل می تواند در ایجاد و تشدید کرون روده نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از :

  • سیستم ایمنی بدن : این بیماری حاصل واکنش سیستم ایمنی بدن به اندام های داخلی رخ میدهد اما تا به امروز علت دقیق این پاسخ اشتباه کشف نشده است. ولی این امر بدیهی است که هم زمان با افزایش فشار های روحی بروز این واکنش نیز شدت می یابد.
  • وراثت : یکی از علت های ابتلای هر فردی به این بیماری، عامل وراثت یا انتقال از طریق ژن بیمار است، اما تحقیقات نشان داده اغلب افراد درگیر با این بیماری فاقد سابقه خانوادگی می باشند.
  • سن : بروز این بیماری رابطه مستقیم با سن افراد ندارد اما آمار ها نشان داده این بیماری بیشتر در افراد زیر ۳۰ سال مشاهده شده است.
  • داروهای ضد التهابی و غیر استروئیدی : مصرف این دسته از داروها با ایجاد التهاب در روده می تواند در بروز کرون روده نقش داشته باشد.
  • سیگار کشیدن : استعمال دخانیات را نمی توان علتی برای بروز این بیماری معرفی نمود، اما بی شک در تشدید آن نقش خواهد داشت.

سیگار کشیدن

 

علاوه بر موارد ذکر شده برخی از تحقیقات نشان داده بروز کرون روده با باکتری اشریشیا کلی (نوعی باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است و بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد.) در ارتباط است.اما تحقیقات همچنان در این زمینه ادامه دارد.همچنین التهاب معده و روده باریک به علت ورود نوعی باکتری و مسمومیت غذایی رخ داده و با تشدید این بیماری در ارتباط است.

عوارض

مهمترین عوارضی که ممکن است بعد از ابتلا به کرون روده دچار آن شوید به این شرح است :

  • التهاب در مفاصل بدن ( مچ دست، زانو، آرنج، مچ‌ پا یا حتی مفاصل ستون فقرات)
  • اختلالات کبدی یا صفراوی (التهاب کبد، ایجاد سنگ در صفرا)
  • ایجاد آبسه ( تجمع چرک) در اطراف روده یا اطراف آن
  • فیستول (ایجاد مجرای غیر طبیعی میان بافت روده و قسمت های دیگری مثل مثانه، پوست و…)
  • تظاهرات پوستی مانند زخم در ساقِ پا یا برآمدگی‌های قرمز و دردناک در جلوی ساقِ پا
  • مشکلات چشمی( مانند ترس از نور، تاری دید، سردرد و پرخونی ملتحمه)
  • سایر عوارض مانند سنگ ادراری
  • کم خونی (کم خونی و فقرآهن در اثر خونریزی از روده ایجاد می شود.)
  • سرطان روده (سرطان شدن ضایعات روده)
  • مشکلات تنفسی
  • سوء تغذیه
  • پوکی استخوان
  • تنگ شدن و انسداد روده‌ی باریک یا روده‌ی بزرگ

درمان کرون

درمان قطعی برای بیماری کرون روده وجود ندارد اما برخی از روش ها وجود دارند که با استفاده از آنها بیماری را کنترل و علائم آن را تا حد زیادی بهبود بخشید. روش های پیش بینی شده برای درمان کرون روده به این شرح است :

درمان دارویی

درمان دارویی کرون

اولین روش درمان بیماری کرون استفاده از دارو می باشد که می تواند تا حد زیادی در بهبود بیماری نقش داشته باشد، از داروهایی که برای درمان کرون استفاده می شود، می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

  • داروهایی آمینوسالیسیلات (جلوگیری از التهاب روده)
  • داروهای کورتون دار
  • آنتی بیوتیک ها (این دسته از داروها می تواند در کاهش التهابات و از بین بردن باکتری های عامل التهاب روده موثر باشد.)
  • داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی بدن (این داروها ممکن است موثر باشد اما به علت بروز عوارض مختلف کمتر از سایرین کاربرد دارد.)

درمان گیاهی و خانگی

درمان گیاهی کرون

درمان های گیاهی و دارویی شامل رعایت سبک زندگی و رژیم غذایی صحیح است که می تواند تا حد زیادی در بهبود بیماری شما موثر باشد.

  • دوری از استرس و اضطراب
  • مصرف خوراکی های فیبر دار
  • پرهیز از غذاهای پرادویه و تند
  • ورزش
  • مصرف مکمل مولتی ویتامین، امگا ۳، کلسیم و آهن

برای درمان های گیاهی کرون می توانید موارد زیر را به یاد داشته باشید :

  • گنجاندن روغن زیتون در رژیم غذایی
  • مصرف سیر تازه به صورت روزانه
  • مصرف روزانه یک کاسه ماست
  • نوشیدن دم کرده برگ خشک شده نعناع فلفلی
  • مصرف روغن کندر به همراه آب و عسل به مدت یک هفته

درمان جراحی

در صورت عود و پیشرفت جدی بیماری پزشک انجام عمل جراحی را توصیه می کند طی این عمل قسمتی از روده که درگیر بیماری کرون شده است، برداشته می شود.در صورتی که دچار شرایط زیر شوید، انجام جراحی روده ضروری است .

  • مهسا محمدی

درمان فیستول به روش VAAFT یک تکنیک ایمن و با حداقل تهاجم است که با حفظ عملکرد اسفنکتر مقعد به کار می رود.ویژگی اصلی این روش تجسم مستقیمفیستول است. منظور از فیستول ایجاد مجرای غیر طبیعی میان دو بافت در مقعد است که موجب انتقال آلودگی های روده به سطح پوست می شود.این روش با کمترین میزان آسیب صورت گرفته و مزیت های بسیاری در مقایسه به روش های قدیمی دارد.در ادامه به شرح این روش جدید که به تازگی به کشور راه یافته می پردازیم :

نحوه درمان فیستول مقعدی به روش vaaft

درمان فیستول

تجهیزات مورد نیاز برای این روش شامل فیستولوسکوپ، اتراتور، الکترودهای یک قطبی، پروب فیستول، اندوبرش، فورسپس و یک آنوسکوپ دی بال است.فیستولوسکوپ دارای یک لنز ۸ درجه ای، کانال چشمی و کانال آبیاری است که به پزشک اجازه می دهد داخل کانال فیستول را مشاهده نماید.هدف از انجام این درمان از بین بردن مجرای ایجاد شده و بستن کانال داخلی فیستول است، این درمان نیاز به دقت بالایی داشته تا هیچ کانال داخلی یا حفره ای از فیستول باز نماند.انجام این روش به طور کلی برای دو هدف زیر انجام می گیرد :

  • تشخیص

با استفاده از درمان فیستول به روش VAAFT می توان محل دقیق ایجاد فیستول و سایر حفره های احتمالی را تعیین نمود. با استفاده از فیستولوسکوپ، مسیر فیستول به وضوح بر روی صفحه ظاهر می شود. گاهی اوقات  مسیر خارجی زخم با بافت اسکار احاطه شده است، بنابراین باید این پوشش را حذف نمود تا امکان ورود فیستولوسکوپ فراهم شود. سپس فیستولوسکوپ در طول مسیر با استفاده از حرکات آهسته، چپ،راست، بالا و پایین پیشروی کرده و به داخل فیستول فرستاده می شود. این روش همراه با بی حسی یا بیهوشی انجام میگیرد تا بیمار دردی را احساس نکند.سپس  فیستولوسکوپ از مجرای داخلی فیستول خارج می شود. این مجرا بسیار باریک است و محل سوراخ تنها با نور فیستولوسکوپ قابل شناسایی است.

  • درمان

هدف در این مرحله، تخریب فیستول از درون، پاکسازی فیستول و در نهایت بسته شدن سوراخ داخلی آن است. برای انجام این درمان ابتدا مجرا ایجاد شده شستشو داده می شود و بعد از بستن کانال داخلی فیستول، چسب فیبرین داخل مجرا تزریق می شود.

مزایای این روش نسبت به جراحی سنتی

درمان فیستول با استفاده از جراحی به علت افزایش خطر عود بیماری و آسیب به عضله اسفنکتر مقعدی رو به انقراض است.از دیگر مزیت های درمان فیستول به روش VAAFT می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

  • این روش بدون آسیب به عضله اسفنکتر خارجی صورت می گیرد در حالی که جراحی آسیب جدی به این عضله وارد نموده و موجب بی اختیاری فرد در دفع می شود.
  • این روش به صورت سرپایی صورت گرفته و بیمار می تواند ساعتی پس از انجام عمل از بیمارستان مرخص شود در حالی که جراحی نیازمند بستری شدن در بیمارستان است.
  • روش سنتی جراحی با استفاده از تیغ جراحی صورت گرفته و درد، خونریزی بسیاری را به بیمار متحمل می کند، در حالی که درمان فیستول به روش vaaft از درد و خونریزی کمتری برخوردار است.
  • انجام این روش در مقایسه با جراحی سنتی وقت و هزینه کمتری را نیاز دارد.
  • این روش زخم کوچکی را روی پوست ایجاد نموده و در نازیبایی تاثیری ندارد در حالی که جراحی سنتی آسیب جدی به زیبایی پوست این ناحیه وارد می کند.
  • این روش امکان عود بسیار کمی در مقایسه با روش جراحی سنتی دارد.
  • این روش نسبت به جراحی نیاز به دوران نقاهت کوتاه مدتی دارد.

با توجه به آنکه فیستولکتومی یا عمل جراحی فیستول آسیب جدی و جبران ناپذیری را به عضله اسفنکتر خارجی وارد می نماید، و باعث بی اختیاری در دفع می شود. جراحی تنها زمانی صورت می پذیرد که سایر روشهای درمان موفق آمیز نبوده باشند.

معایب این روش نسبت به درمان فیستول با لیزر

انجام درمان فیستول به روش VAAFT با توجه به دارا بودن مزیت های مختلف روش مناسبی است که امکان عود کمی نیز دارد . اما درمان فیستول به روش VAAFT را نمی توان  درمان قطعی و موثر معرفی نمود زیرا که هنوز هم درمان فیستول با لیزر بهترین روش است زیرا هیچ گونه درد و خونریزی را برای بیمار به همراه نداشته و در کمترین زمان ممکن، بافت های آسیب دیده ناشی از فیستول را درمان می نماید. در ضمن انجام درمان فیستول با لیزر باعث می شود، هیچ جای زخم و اسکاری بر روی پوست به جای نماند.

مراقبت های قبل و بعد از درمان فیستول به روش vaaft

مراقبت از زخم عمل بسیار حائز اهمیت است زیرا بی شک بر روی نتیجه عمل تاثیرگذار است. انجام این مراقبت ها افزون بر افزایش سرعت درمان، در پیشگیری از عود مجدد بیماری نیز تاثیرگذار است. لازم است پس از انجام عمل نکات زیر را به یاد داشته باشید :

  • ۶ ساعت پس از عمل بیمار میتواند رژیم غذایی خود را با مصرف مایعات شروع نماید.
  • پانسمان عمل باید روز بعد از جراحی برداشته شود.
  • توجه به پاکیزگی مقعد و خشک نمودن آن پس از هر اجابت مزاج
  • پرهیز از مصرف سیگار و الکل
  • مصرف کافی سبزیجات و فیبر
  • نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در طول روز
  • پرهیز از رابطه جنسی مقعدی
  • استفاده از حمام سیتز (نشستن در لگن آب گرم به مدت ۱۵ دقیقه )
  • منبع 
  • https://plus.google.com/+jarahclinic/posts/GCBxj6qNYF3
  • https://twitter.com/clinicnovin/status/1096670393111326720
  • https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6502436361725833216
  • https://www.pinterest.com/pin/682013937299711517/

  • مهسا محمدی