درمان دارویی شقاق
شقاق مزمن مقعدی به داروهایی برای شل کردن عضلات اسفنکتر مقعدی مانند نیتروگلیسیرین موضعی یا داروهای فشار خون نیاز دارد. در موارد شدید، تزریق سم بوتولینوم A میتواند اعصاب را فلج کند و اسفنکتر مقعد را برای چند ماه شل کند تا امکان بهبودی فراهم شود.
برای شقاق مزمن مقعد، هدف دارو شل کردن اسفنکتر مقعد است تا پارگی بهبود یابد. موثرترین دارو، نیتروگلیسیرین، نیز باعث سردردهای شدید می شود، بنابراین بیماران ممکن است نیاز به استفاده از داروهای کمتر موثر داشته باشند. خبر خوب این است که اکثر درمان های دارویی برای شقاق مقعدی بسیار موثر هستند.
درمان خانگی
شقاق مقعدی، مانند بریدگی روی پوست، معمولاً طی هفت تا هشت روز بهبود می یابد. پس از بهبودی شقاق، درمان خانگی شامل جلوگیری از عود می شود. برای جلوگیری از یبوست و حرکات سخت روده که می تواند باعث ایجاد شقاق مقعدی شود، به نوشیدن آب زیاد و خوردن یک رژیم غذایی سرشار از فیبر ادامه دهید.
مانند بریدگی روی پوست، شقاق مقعد به زمان نیاز دارد تا پاشنه پا شود. هدف از درمان در خانه جلوگیری از یبوست و حرکات سخت روده است که فشار بیشتری بر شقاق وارد می کند. شل کردن اسفنکتر مقعد نیز به بهبود شقاق کمک می کند.
• آب بیشتری بنوشید. نوشیدن آب زیاد مدفوع را نرم تر کرده و راحت تر دفع می کند.
• فیبر بیشتری بخورید. فیبر یک ملین حجم دهنده است و حرکات منظم روده را تقویت می کند.
• از نرم کننده های مدفوع یا ملین های اسمزی استفاده کنید. هم نرم‌کننده‌های مدفوع و هم ملین‌های اسمزی محتوای آب مدفوع را افزایش می‌دهند و باعث نرم‌تر شدن و راحت‌تر دفع آنها بدون فشار آوردن به اسفنکتر میشوند.
• حمام گرم بگیرید. حمام 10 تا 15 دقیقه ای گرم یا حمام سیتز که سه بار در روز انجام شود، اسفنکتر مقعد را شل می کند و جریان خون به مقعد را افزایش می دهد و به تسریع بهبودی کمک می کند.
تشخیص
زخم های شقاق مقعد معمولا به گونه ای هستند که با معاینه فیزیکی اولیه قابل تشخیص اند. در نتیجه زمانی که فرد به پزشک مراجعه می کند، دکتر می تواند در صورتی که زخم بیرون مقعد باشد آن را ببیند. در صورتی که زخم شقاق داخل رکتوم باشد، پزشک معمولا از وسایلی مانند آنوسکوپ، پروکتوسکوپ و… برای معاینه دقیق تر استفاده می کند که این روش ها شامل مشاهده تمام مشکلات مربوط به ناحیه نشیمنگاه است.
عوارض شقاق چیست؟
در صورتی که به شقاق حاد دچار شده باشید و برای درمان آن اقدام نکنید، زخم به مرحله مزمن می رسد و ممکن است عفونت کند. از دیگر عوارض بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• درد و ناراحتی.
• کاهش کیفیت زندگی.
• مشکل در حرکات روده. حتی بسیاری از افراد به دلیل درد و ناراحتی ناشی از دستشویی از رفتن به دستشویی اجتناب می کنند.
• عود احتمالی حتی پس از درمان.
• لخته شدن
• حرکات روده و گاز کنترل نشد
